Gaia plotseling overleden.

geb:26-11-2006 ovl: 4-1-2021

Geheel onverwacht is Naschja Dvora's Gaia op maandag 4 januari overleden. Het wrange is, dat we op dinsdag 5 januari al een afspraak hadden staan voor de oudere-honden-apk-keuring.

's Morgens heeft ze gewoon haar rondje gelopen, en een bakje brokken gegeten. Ze was vrolijk, sprong zelfs bij Coby op schoot. Na de lunch stond ze bij de deur en blafte dat ze naar buiten wilde. Ik heb haar uitgelaten, waarbij ze inderdaad een grote en een kleine boodschap gedaan heeft. Toen ik met nr 2 terug kwam, had ze voor de deur overgegeven en wilde dat opeten alsof het de eerste keer te haastig opgeschrokt was, maar Coby heeft het opgeruimd. Daarna is ze zoals gewoonlijk naast de naaimachine gaan liggen om bij Coby te zijn. Een uurtje later zag ik plotseling dat ze haar ontlasting had laten lopen, wat voor een dame van haar stand zeer ongebruikelijk is. We hebben haar toen op haar bedje voor de verwarming gelegd, waar ze steeds moeizamer ging ademhalen, en voortdurend buikkrampen vertoonde. Haar temperatuur was inmiddels opgelopen tot 39,9°. Toen we de dierenarts belden om de afspraak voor de volgende dag maar af te zeggen, zei de dierenarts, dat we zo de nacht niet met haar in konden, en mochten we meteen komen. Ik moest haar de auto in dragen, want ze had totaal geen kracht meer in haar ledematen, ze was al in shock. Bij de dierenarts in Halfweg ging ze meteen aan het infuus, maar het vocht dat er in ging, liep er net zo hard van achteren weer uit. Vergiftiging? Infectie? Voor de zekerheid kreeg ze vast een antibioticum in het infuus en werden we doorverwezen naar de spoedkliniek in Zwanenburg, waar ze waarschijnlijk de nacht zou moeten doorbrengen. Toen ze ons daar binnen zagen komen met een bewusteloze hond en een lopend infuus werd ze meteen opgenomen. Als ze voldoende vocht had binnengekregen zouden ze een echo maken en ons bellen.

Wat bleek: de hartspier was zo opgezwollen dat er bijna geen bloed meer in het hart paste, de lever en de longen vertoonde rare vlekken, en ondanks dat er nu voldoende vocht in het lijf zat, was ze niet bij bewustzijn. Ze zou de volgende ochtend dus niet halen.

Toen we in Zwanenburg kwamen mochten we bij uitzondering in een aparte behandelkamer, waar Gaia binnengebracht werd en in de door ons meegebrachte mand gelegd werd. Toen ze onze stemmen hoorde gingen haar ogen open en tilde ze zelf haar kop op, probeerde zelfs te blaffen. Rivka heeft nog even haar zusters via video-bellen tegen Gaia laten praten. De dierenarts kon het bijna niet geloven dat ze zó sterk op ons reageerde met haar laatste krachten. Toen kon ze rustig haar hoofd neerleggen, wetend dat we er allemaal waren, en toen het slaapmiddel via het infuus binnenkwam, was ze in twee seconden onder zeil. We hebben haar mee naar huis genomen, waar de andere drie honden afscheid van haar konden nemen, en de volgende ochtend is ze gecremeerd.